صدمین گل آرش برهانی را به نوعی می توان سیاسی ترین گل چند سال اخیر استقلال دانست؛ تکه آخر پازلی که قلعه نویی طراحی کرده بود برای جمع کردن حاشیه های تیم. شاید برهانی نداند یا نخواهد بداند که گل صدمش یکی از مهمترین گل های دوره سرمربیگری قلعه نویی است در شبی که قرار بود سکوهای کم تماشاگر فقط سرمربی را تشویق کنند، سرود شادی بخوانند و از در حمایت در آیند، شبی که «آرش» تیر آخر را اول زد، شبی که آتیلا حجازی هم در ورزشگاه بود! چرا؟
«پرده آخر» را خود قلعه نویی اجرا کرد، یک تنه! شب، داخلی، سالن نشست رسانه ای ورزشگاه آزادی؛ امیر (اردشیر سابق) آرام است. صورت سردش همیشه توانسته نقاب خوبی برای احساسات تندش باشد اما چشم هایش نه، راه فرار حرف های در سینه مانده اند! با این حال امیر آرام است. سوالات را یکی یکی پاسخ می دهد تا نوبت برسد به خبرنگاری که قلعه نویی رفته و دیده زودتر از او و استقلال در مریوان حضور یافته است! سوال خبرنگاری که در نشست رسانه ای قبل از بازی با صبا مورد لطف همایونی قرار گرفت در نشست رسانه ای بعد از بازی با صبا در مورد مجیدی بود و پیشنهاد میلیاردی مس کرمان به او و بدین ترتیب می رسیم به نقطه عطف پرده آخر، آن هم با آدرس دقیقی که قلعه نویی می دهد؛ برهانی نژاد، مدیر عامل اسبق مس کرمان!